Essay – Dag van de Waarheid
Zowel arbeid als basisinkomen hebben hun eigen, jaarlijkse herdenkingsdag op 1 mei. Voor wat betreft het Onvoorwaardelijk en Universeel Basisinkomen (OBi) is dat volkomen terecht. Wie de strekking van mijn visie kent (lees mijn boek De Derde Verlichting) zal begrijpen dat ik daarentegen minder op heb met een Dag van de Arbeid. De vastgeroeste koppeling tussen arbeid en inkomen en de daarmee gepaard gaande arbeidsethos moeten namelijk worden geminimaliseerd zo niet compleet verdwijnen.
1 mei is vooral ook een dag om eens even stil te staan bij enkele belangrijke uitgangspunten van De Derde Verlichting. Actueler en urgenter wordt het voorlopig niet. Zorgen om de toekomst en verbetering van de wereld leven vooral in een besloten kring van ‘OBi-lievers’ en helaas veel te weinig in politiek en media.
De Derde Verlichting spint rond een eigen, holistische variant van OBi. Het basisinkomen is namelijk een middel en allesbehalve een doel op zichzelf! Het vormt ‘slechts’ een fundament onder vele noodzakelijke omwentelingen in onder andere maatschappij, economie en vooruitgangsdenken. In de journaals, aan talkshowtafels en in alle beschouwende media zou minder aandacht moeten zijn voor het wel en wee van criminelen en advocaten en hoe bedrijven via machtige lobby’s trachten te voorkomen dat ze eindelijk eens hun maatschappelijke verantwoordelijkheid moeten nemen.
Waarom kunnen programma’s als de Avondshow van Lubach en Even Tot Hier wél zaken begrijpelijk maken en aan de kaak stellen? In slechts enkele zinnen en in korte tijd. Het diskwalificeert een groot deel van journaille en media. Analyseren en de juiste vragen (durven!) stellen. Hoe simpel kan het zijn? Politici en CEO’s laat je niet wegkomen met ontwijkende antwoorden. Ouderwets vastbijten dus. Waar zijn de Icha Meijers van nu?
In dit essay quote of parafraseer ik enkele ideeën uit mijn boek.
