Een van mijn guilty pleasures bestaat uit het kijken naar Goedemorgen Nederland van WNL. De naïviteit, domheid en kortzichtigheid van zowel presentatrices als gasten is soms schattig en jaloersmakend, meestal echter ronduit stuitend. De reden dat ik kijk is om snel en goed wakker te worden. Nadat ik ’s morgens de TV aanzet op NPO1 duurt het geen 3 minuten of mijn adrenalinegehalte stijgt met rappe schreden. Het oerinstinct wordt meteen getriggerd: vluchten of vechten? Bij mij is het altijd het laatste.

Mede door genoemd programma blijft er al langere tijd één vraag rondspoken in mijn hoofd. Ik vraag me af waarom zovele modale loonslaven de actuele economie en soms behoorlijk krampachtig het bedrijfsleven blijven verdedigen. Anders gezegd: waarom stemmen zoveel mensen op partijen als de VVD? Ik vind het gewoon vreemd om te zien. Lees meer

Over de geschiedenis zal ik maar helemaal stil zijn. Al duizenden jaren bewijst homo sapiens zijn bestaan eigenlijk niet waard te zijn. Over waar het vandaan komt heb ik slechts een vaag vermoeden, maar in de laatste decennia is in elk geval respect overall afgenomen en hebben vele mensen hun eigen alternatieve waarheid ontwikkeld. Ze geloven alleen nog wat ze wíllen geloven en zelf tussen de oren hebben gezet. Zelfs wetenschappelijke feiten doen er niet meer toe. ‘Dat kan wel zo zijn, maar ik vind wat anders’. Alsof die mening er toe zou doen. Iedereen vindt zichzelf belangrijk, assertiviteit is bijna een kwaal geworden.

Het collectief is  afgezworen en het individu is uitgegroeid tot een grote kankercel. Wat blijft er dan eigenlijk nog over? Nou, zie onder andere politiek, bedrijfsleven, banken en media. Oppervlakkigheid, preutsheid, politieke correctheid  en economisme zijn troef. Ieder voor zich en niemand voor ons allen! De samenleving heeft zijn woordelijke betekenis verloren. Kijk eens gewoon naar buiten. Als ik dát doe dan zie ik bijvoorbeeld mensen hun hond uitlaten, op een plaats die ze zelf wel bepalen, recht onder een bord met ‘Verboden voor honden’ en bij een speeltoestel voor kinderen. Op die momenten word ik overmand door een mengeling van boosheid en droefheid.

‘De meeste mensen deugen’, zo heet het recent verschenen boek van Rutger Bregman. Zie website De Correspondent. In een hardnekkige volharding  levert het leven van alledag echter nog altijd te veel bewijs van het tegendeel.

Veel (te veel) dingen houden mij bezig. Ik zie dat het alweer 3/4 jaar gelden is dat ik een laatse blog plaatste op mijn eigen Vinisva website … Ondertussen ben ik druk in de weer geweest. Onder andere met met muziek, Project Aurora en een commercieel concept voor ‘verhuur van emissievrij vervoer’. Dit alles verhindert mij niet om tussendoor na te denken over de dagelijkse constateringen die ik doe. De wereld blijft immers doordraaien, nietwaar? Alleen schrijf ik ze al een tijdje niet meer op. Vooral omdat het toch weinig zin heeft, helaas. En toch wil ik nu even mijn hart luchten, al is het maar om later te kunnen laten zien dat ik ik niet ver van bullseye af zat …

Samen

‘Samen’, ik kan het gewoon niet meer wil horen of lezen! Walgelijk en verwerpelijk hoe dat woord wordt misbruikt door met name politici en maatschappelijke en zakelijke hotemetoten. Noteer even dit: deze mensen hebben het woord SAMEN nooit in de mond als het gaat om (uit)delen, het is enkel en alleen een manier om ‘het volk’ een vervelend gevoel te geven als je niet meedoet in GEVEN. Ergo, het is samen géven en nooit samen délen. Knoop dat in je oren, want dat is de realiteit in een neoliberaal circus dat een onmogelijk houdbare, economische groei nastreeft. Niet voor niets staan lonen al decennia stil en rijzen zowel zakelijke als particuliere vermogens de pan uit. We staan erbij en kijken ernaar. En we doen NIKS.Althans WIJ niet.

Hooivorken

Wij in Nederland stemmen al jarenlang hetzelfde, dus verkeerd, op partijen die aantoonbaar de ellende hebben veroorzaakt (in deze volgorde van schuld: PvdA, VVD, CDA en D66) en we kijken verbaasd naar Frankrijk, waar ‘Gele Hesjes’ al maandenlang op de barricaden gaan tegen ongelijkheid. Eerlijk gezegd heb ik over het algemeen nogal een hekel aan de Franse mentaliteit, maar één ding moet je ze nageven: als hooivorken zijn gevraagd is er maar één land waar ze daadwerkelijk ter hand worden genomen. De Franse Revolutie heeft veel verandering gebracht, maar helaas niet al te veel goeds voor het volk dat het toch had afgedwongen. En toch is het protest hoogstnoodzakelijk om uiteindelijk de elite tot inkeer te brengen. Al is het maar weer voor een tijdje …

Titanic

Nog zo’n geschiedenisdingetje dat mij (grote) zorgen baart zijn de Roaring Twenties. Het kosttte de wereld destijds slechts één decennium na een verschrikkelijke wereldoorlog om als een Titanic ten onder te gaan. Het kon allemaal niet op. Terwijl de almaar rijker wordende elite zich laafde aan het Great Gatsby gevoel was er bittere armoede onder het volk en werd alcohol (vergelijkbaar met de synth drugs van nu) weid verspreid in een illegaal circuit. In 1929 volgde een fatale afrekening met die veel te liberale levensstijl. Niet te vergeten: in die zelfde periode waren onder andere Stalin, Hitler en Mussolini al druk bezig voor een volgend dieptepunt in de historie. 

Het duurt nu wellicht iets langer (gerekend vanaf de Tweede Wereldoorlog of voor mijn part de Wereldwijde Neoliberale Revolutie eind tachtiger, begin negentiger jaren), maar de toekomst lijkt uitermate makkelijk voorspelbaar: het eindigt natuurlijk weer met een big bang! Wanneer is mij nog niet duidelijk, maar de signalen worden sterker en sterker: de wereld stevent af op een ijsberg, die 100.000 maal gevaarlijker is dan die van 1919 of 2919. Verschil 100 jaar later is dat wij het wel weten en zien, maar weinig tot niks doen om radicaal van koers te veranderen …

En dát is nou geschiedenis: herhaling!

In het kale en oppervlakkige medialandschap zijn de uitzendingen van het Filosofisch Kwintet (Human) altijd een welkome uitzondering. Veel te weinig wordt er gepraat c.q. gediscussieerd op metaniveau. Te weinig nemen moderatoren, journalisten en genodigden en deelnemers aan de uitzending afstand van het onderwerp of cijfert zichzelf voldoende weg om zicht te krijgen op waar het nu eigenlijk om gaat. Mijn grote voorkeur voor een holistische benadering wordt lang niet altijd gehonoreerd, maar met een wisselend sociale, filosofische, politieke, ecologische en economische bril plaatst het TV-programma regelmatig zeer interessante vraagstukken centraal en legt daarbij vaak zeer noodzakelijke dwarsverbanden met andere ontwikkelingen. Ik volg de uitzendingen al jaren, maar voel nu ook de behoefte om er (achteraf) iets over te zeggen.

15 juli 2018 – Klimaat

2050

Het wordt vervelend … Ik zeg er liever niks meer over, de gekozen tafelgasten zijn blijkbaar telkens niet of nauwelijks in staat zich naar een metaniveau c.q. in de toekomst te verplaatsen. Zie eventueel de besprekingen van de vorige afleveringen.

Algemeen

Ik kan dit keer kort over zijn. Wat een zwamneuzerij verenigd aan één tafel! ‘Eigen verhaal’ eerst is het devies. Natuurlijk, filosofie vraagt er soms om, maar nu was het echt wel erg. Wat een geleuter in de ruimte. Iedereen wil generaliseren en niemand wil persoonlijk met de billen bloot. En in bijna een uur in algemene termen praten over klimaat (beperkt) en vooral ongelijkheid – met de handen ten hemel gespreid vragen om oplossingen …- valt ook nu weer niet één keer het woord (en de verlossing van het) ‘basisinkomen’.

De gasten zijn dit keer Johan van de Gronden (met een enorme ‘need’ om wat niet ter zake dienende zegjes te doen), Maarten Haijer (om de brij heen breier) en Elize de Mul (met een maatschappelijk inzicht van een 12-jarige). Op nieuwe inzichten ten aanzien van het onderwerp (of zelfs in de brede omgeving hiervan) heb ik alle drie helaas niet kunnen betrappen. De dystopische kijk van Philipp Blom is niet nieuw, maar zet het gesprek tenminste soms weer wat directer op de rails.

Er moeten toch ook wel betere tafelgasten te vinden zijn. Mensen die met de voeten in de klei staan of hebben gestaan en niet theoretici die geen idee hebben wat Jan Modaal en daaronder bezig houdt of beperkt. Vooral het gebrek aan inzicht in financiële verdeling is ronduit genant. En zelf maar rondvliegen in die vliegtuigen, met alle smoezen van de dag. Gewoon een streep zetten en niet doen! En anders de mond houden. Wat ze dan ook koortsachtig probeerden te doen voor wat betreft hun eigen footprint.

Nee, dit is waarschijnlijk de slechtste afleving die ik ooit heb gezien. Dat lag overigens niet aan Clairy, want zij deed echt dappere pogingen om er lijn en dynamiek in te brengen. Philipp Blom mag ook blijven, al mis ik Ad Verbruggen toch ook wel eens, ondanks zijn soms iets té letterlijke invulling van een meta-rol.

Basisinkomen

Deze alinea herhaal ik zolang het woord ‘basisinkomen’ niet ter sprake komt in het #filokwintet. Als je naar oplossingen zoekt voor de toekomst van maatschappij en economie, dan is een bij voorkeur universeel en wereldwijd geïntroduceerd basisinkomen het allerbeste alternatief! Het kan écht wel degelijk, het is vooral een kwestie van kiezen en willen. Dat invoering nogal wat voeten in aarde heeft, zal duidelijk zijn. Zo niet, download en lees dan mijn onderhanden boek ‘De Derde Verlichting’.

Er blijft – naast een toenemende boosheid over de obstinate weigering om het basisinkomen ter sprake te brengen – ook nu weer vooral het gevoel van ‘dat heb ik allemaal al ‘ns gehoord of gelezen’ en ‘niks nieuws gezien of gehoord om het discours meer richting of elan te geven’. Dus ook deze aflevering was jammer genoeg weer een gemiste kans.

Conclusie

Klimaatverbetering- c.q. beheersing begint en eindigt met het laten verdwijnen van sociale ongelijkheid. En wat daarvoor nodig is, mag inmiddels wel duidelijk zijn. Zie anders ook de vorige besprekingen. Aan deze uitzending heb ik me echt geërgerd. Soms aan de gasten, maar vooral aan het negeren van het OBi-discours, terwijl die in deze aflevering wel heel erg voor de hand lag. 

#human #filokwintet #hfk #OBi #basisinkomen #ongelijkheid #klimaat