In de huidige tijd, waarin elk lettertje op een goudschaaltje wordt gewogen en onderhand altijd van cijfertjes moet zijn voorzien, is het lastig om je mening te verkondigen zonder meteen te worden verketterd. Waar veelal vrijheid van meningsuiting wordt gepredikt is dit toch een vreemde zaak. Geestverruiming ontstaat door openstellen en niet door zout op slakken te leggen. Om het beeld scherp te stellen is het soms nodig om wat boude balletjes op te gooien. Iedereen heeft recht op mijn mening …

Het doel is voor mij helder en de inzet is hoog: een “Nieuwe Verlichting”! Het wordt een lange en moeizame tocht, ik weet het. Zelfs Tolkien stuurde Frodo op een makkelijker queeste, denk ik zo. Een begin is gemaakt door een kader te scheppen, waarin alles moet worden gevangen. Het draait daarbij om “Mijn Verbeelding” en het streven naar een “Collectieve Verbeelding”.

Voor het gemak (…) is de vlag een fictieve formule geworden: Viⁿ = Va! De V staat voor ‘Verbeelding’, i voor ‘individueel’, n is de factor en de a staat voor ‘allemaal’. Spreek de formule voor het gemak uit als ‘vin is va’. De betekenis is vrij simpel: de Verbeelding van ons allemaal is gelijk aan het product van zoveel mogelijk individuele Verbeeldingen. Bij een significante massa maakt dit een nieuw tijdperk mogelijk. Zowel de formule als de term vinisva is gekozen om naast een gevoel van bevreemding een unieke herkenning te bewerkstelligen. Niet onbelangrijk in deze internettijden. De website www.vinisva.nl is in aanbouw …

Kritische en negatieve stellingen ten aanzien van veranderingen in het algemeen en het basisinkomen in het bijzonder zijn er te over. Is ook vrij simpel, omdat voorspellingen nou eenmaal niet econometrisch verantwoord zijn. En dat is de norm anno nu. Nee, de bedoeling is om vast te stellen wat er eigenlijk wél tot de mogelijkheden behoort. Het basisinkomen is een mooi vertrekpunt om te zien of het ook anders kan.

Er wordt aanslag na aanslag gepleegd op mijn incasseringsvermogen. De maatschappij waarin ik leef is niet meer de maatschappij waarin ik wil leven. We zijn weggezakt in een neoliberaal moeras en niemand blijkt bereid of in staat ons hieruit te redden. Nieuwe en hernieuwde inzichten zijn er best wel, hier in Nederland en wereldwijd, maar zijn bij lange na nog geen gemeengoed. We kunnen en willen de toekomst toch niet overlaten aan de huidige generatie beleidsmakers? Zowel bij de overheid als in de private sector en zowel nationaal als wereldwijd? Wij, burgers van dit land en aardbewoners, zullen ’t licht moeten zien en zelf de handen uit de mouwen moeten steken.

Tijdens de verkenning werd mij meteen duidelijk dat enorm veel factoren een rol spelen. De valkuil waar iedereen blijkbaar in trapt is dat het wordt gezien als een soort vervanging van de bijstandsuitkering. Helemaal fout! Naast inkomensongelijkheid zijn onder andere duurzaamheid, milieu, vergrijzing en zogenaamde marktwerking aandachtsgebieden uit een enorm sociaaleconomisch spectrum. Het vraagt tijd en energie om een nieuw model te boetseren. We zullen onszelf moeten wegcijferen om de toekomst veilig te stellen. Ondertussen hoeven we zeker niet stil te zitten! Kleinere pilots en cases bouwen om effecten te meten is prima en waarschijnlijk is het goed mogelijk om in tussenstappen te werken.

Als je de wereld op een afstandje beschouwt hebben we eigenlijk geen keuze. In principe is er van alles genoeg. Een pas op de plaats, herverdeling van voedsel en grondstoffen en het wegwerken van de toenemende inkomensongelijkheid zijn nodig om onze leefomgeving voor langere tijd te garanderen. Een betere en concretere stap dan invoering van het basisinkomen is vrijwel ondenkbaar op weg naar een dergelijk tijdperk van Verlichting.