Helaas, voortschrijdend inzicht heeft me doen besluiten het dossier Basisinkomen voortijdig te sluiten. Ik sta voor een gigantische kloof en een brug is niet in zicht.

De quest wordt me eigenlijk onmogelijk gemaakt door de gevestigde orde. Jammer genoeg vooral door partijen van mijn eigen politieke kleur. De term ‘basisinkomen’ wordt te pas en te onpas gebruikt voor duiding van allerlei maatregelen om de bijstand anders in te richten. Hoe valide de plannen ook mogen zijn, het staat haaks op mijn (utopische?) ideeën over Basisinkomen, daar de term voor eeuwig verbonden zal worden aan ‘vervanging van de bijstand‘.

Dat is voor mij onacceptabel. Daarnaast zie je de term nog wel meer oneigenlijke betekenissen krijgen. Nee, helaas, tijd en energie wil ik zo effectief mogelijk besteden en ik voorzie hier een oneindig windmolengevecht. Wellicht onder een andere vlag duik ik er nog wel eens opnieuw in, maar tot nader order behoort het dossier Basisinkomen, in huidige staat bevroren, tot het archief. Wilt ú het onderwerp misschien wél volgen en becommentariëren, dan bent u van harte welkom om het dossier over te nemen.

De ideeën, conclusies en aanbevelingen uit mijn verkenningsfase blijven overeind. Wel moeten enkele definities worden gewijzigd. In dit voorlopig laatste artikel staan enkele relevante aanvullingen c.q. wijzigingen op het dossier Basisinkomen – Verkenning. In voorkomende gevallen verwijs ik naar reeds geplaatste artikelen in de verschillende Vinisva rubrieken, zoals De Gezond-verstand-burger, De Actieve  Burger en De Data-journalist.

Definities

• Om verwarring te voorkomen over de terminologie (corporatie of coöperatie) wil ik het woord coöperatie gebruiken ter aanduiding van een wettelijk vastgestelde samenwerking van personen en organisaties in een coöperatieve vereniging.
   
• Waar ik een nogal intuïtief voorstel deed voor een winstbelasting blijkt in de praktijk al een ander te zijn of kunnen worden geregeld. Tot  de hierbij behorende terminologie behoren onder andere Tobintaks, rendementsheffing en vermogenswinstbelasting. Zie dit artikel.

Het cijfermoeras

• De hoogte van OBi is een heikel punt. Ikzelf had in de Verkenning een bandbreedte van zo’n 900- 1500 Euro waargenomen. In een recent interview in SP-blad Tribune met Paul Ulenbelt worden zowel 760 Euro als 1435 Euro genoemd. Wat het uiteindelijk moet worden is mij op dit moment volstrekt onduidelijk! Het hangt namelijk, waarschijnlijk niet verrassend, af van een hele hoop andere beslissingen. Belastingmaatregelen bepalen in hoge mate te betaalbaarheid. Wil je wel of geen BTW-verhoging, wel of geen afschaffing van de hypotheekaftrek, wel of geen Tobintaks, etc. Moeten zorgkosten van OBi worden betaald of wordt zorg en onderwijs bijvoorbeeld gratis? Enzovoorts. Pas na een ultieme financiële analyse kan aan het einde van de reis (Mount Doom …) de hoogte van OBi worden vastgesteld. Eerder echt niet! Ik stel dus bij deze vast dat élk genoemd bedrag uit de lucht is gegrepen en voor populistische doeleinden wordt gebruikt. Of er moet iemand zijn die de hele route al heeft gelopen en een tot in de puntjes uitgewerkt routeplan heeft liggen. Ik hou me aanbevolen voor een exemplaar en uitgebreide uitleg!
   
• Over de banken kan ik kort zijn. Zie ook dit artikel. Op welke manier dan ook zal er zo spoedig mogelijk een scheiding moeten komen tussen nuts en ‘de rest’. In feite betekent dit het scheiden van spaarzaamheid, duurzaamheid en rust van roekeloosheid, winstbejag en stresss. Zo simpel is het. Ik wil gewoon eén grote ouwe sok, waarvan je zeker weet dat als je die na 15 jaar opent hetzelfde bedrag erin zit. Inflatiecorrectie is even bijzaak. Zekerheid dient voorop te staan! Ruimte voor speculatie is er wat mij betreft net zoveel als nu, alleen in een afgezonderde omgeving.

Kanteldenken

• De Griekse kwestie legt in principe alles bloot. Griekenland krijgt op ongenadige wijze en op basis van decennialang wanbeleid op vele fronten een terechte klap in het gezicht. Echter, de neoliberale agenda wordt hier wel zo overduidelijk door de strot geduwd, dat je er bijna letterlijk van moet overgeven. De Europese Unie bewijst maar één route te kennen (naar de afgrond), misleid door de valse sirenen uit de financiële wereld.