• Zoeken naar:
    30sep, 2015
    Een vriend van niemand is een vriend van iedereen
    Leestijd: 2 minuten

    Men vindt mij nogal eens ‘unne lastige mens’. Dat mag van mij. Onder het motto “Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is” neem ook ik andermans getwitter voor lief. Of niet … Relaties leggen mag voor mij dan niet zo’n probleem zijn, het onderhouden ervan is dat wel. Ook sta ik niet bekend om mijn empathisch vermogen of conformisme.

    We halen de filosofie er even bij om tot een mogelijke verklaring te komen. “Een vriend van iedereen is een vriend van niemand”. Hoe wijs deze gedachte ook is, ik draai de rollen in deze quote van oer-filosoof Aristoteles om: “Een vriend van niemand is een vriend van iedereen”. In technische zin ben ik mogelijk de perfecte socialist. Ten koste van zowel mezelf als mijn relaties staat verheffing van de maatschappij en op langere termijn de evolutie van de mens als belangrijkste punt op de horizon.

    Ik zal u de details besparen, maar er zijn momenten geweest dat ik het niet meer zag zitten. Blijkbaar komt wijsheid toch met de jaren, want ik heb met wat men in de psychoanalyse projectie noemt een manier gevonden om persoonlijke problemen op redelijke afstand te houden en meer ruimte te geven aan de sublimatie van mijn Verbeelding. Daarnaast merk ik dat dat ook beter synct met mijn karakter, mijn persoon.

    Misschien was de gedachte al bij u opgekomen: daar is geen echte mensenvriend aan het woord. Enigerlei vorm van misantropie valt mij inderdaad niet te ontzeggen. Het waarom ligt simpelweg in stijgende levenservaring. Mensen vallen me over het algemeen niet mee. Het gemak waarmee de mens selectief vergeet is mij een doorn in het oog.
    Wellicht is het een soort evolutionaire drang, maar ik heb dus meer op met de mens als soort dan met het individu, uitzonderingen daargelaten. Ik denk eerder in generaties dan in levensjaren. Als marketeer ben ik ook iemand van de lange termijn strategie en niet van de reclameslogan.

    Naast teleurstelling over het schaamteloos etaleren van tekortkomingen is er de domheid en de waan van de dag. Albert Einstein zei het al: “Twee dingen zijn oneindig: het universum en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker.”

    Mijn gedachten en gevoelens schijnen van een andere planeet te komen. Kort samengevat: ik begrijp de wereld niet en de wereld begrijpt mij niet. Met het stijgen van mijn leeftijd neemt de onwil om onbegrip en domheid te accepteren en tevens de actiebereidheid toe. Mijn Verbeelding is niet de uwe, maar er zullen naar alle waarschijnlijkheid wel degelijk overeenkomsten zijn. Als ik dan toch het door vele politici besmette woord ‘samen’ in de mond moet nemen, dan stel ik voor dat we op zoek gaan naar de overeenstemming, niet naar de verschillen.

    20sep, 2015
    Voortgang in Vinisva
    Leestijd: 3 minuten

    Winter 2022

    De website heeft een jaar lang stilgestaan. Met een goeie reden! 31 oktober 2022 is de publicatiedatum van De Derde Verlichting. Begonnen in 2015 met een analyse van het basisinkomen is na 5 jaar een dik boek van ruim 420 pagina’s tot stand gekomen. Het is een zeer uitgebreid, sociaaleconomisch en vooral ook marxistich-liberaal manifest geworden, waarin uiteenlopende ontwikkelingen op vele gebieden worden geanalyseerd, zoals technologie, economie, maatschappij, filosofie en klimaat, Naast vragen zijn er vele oplossingen te vinden in dit boek. Een aanrader voor iedereen van 15 tot 105!

    Winter 2021

    Het haalbaarheidsonderzoek omtrent BC De Rijpel is gestaakt en voorlopig bevroren vanwege Corona. In 2020 is de ontwikkeling van De Derde Verlichting weer ter hand genomen. Het manifest is in december 2021 in een gecontroleerd circuit ter proeflezing gedistribueerd. De definitieve publicatie is voorzien voor augustus 2022. De Vinisva focus ligt de komende tijd volledig op productie, introductie, promotie en support rond het boek De Derde Verlichting (DDV). De Vinisva website is derhalve ietwat opgeschoond en items uit de de periode 2015-2020 zijn verplaatst naar het Archief.

    Zomer 2019

    Een jaar is voorbij, waarin vooral non-Vinisva bezigheden de meeste tijd en energie opslokten. Voor de komende tijd krijgt een aantal elementen uit de Vinisva hoek echter weer de volle aandacht van mij. Zo is er vanaf juli 2019 hernieuwde aandacht voor Burgercoöperatie BC De Rijpel. Het concept valt binnen het kader van Project Aurora en krijgt een vrij brede invulling, Door het grote potentieel aan zowel geldelijke winst en besparing als substantiële vermindering van een gezamenlijke ecologische voetafdruk als vorming van een politiek machtsblok en sociale verbinding kan men eigenlijk niet meer om de vorming van burgercoöperaties heen.

    Zomer 2018

    Het boek ‘De Derde Verlichting” (#DDV) blijft nog wel even onderhanden. Zowel om redenen van vormgeving, distributie en presentatie als wijziging en updating van content.Tot nader order is en blijft een GRATIS proefexemplaar beschikbaar voor een kennismaking.

    Tussen juni en september 2018 is Project Aurora opgetuigd, te zien als een vertaling van het boek naar de praktijk. Geen globale bespiegelingen maar maatschappelijke vernieuwing om de hoek, zogezegd. Onder Aurora vallen o.a. de plannen voor de wijk Helmond Rijpelberg (o.a. burgercoöperatie, wijkboerderij, mobility-as-a-service).

    Augustus 2017

    Helaas is Café de Verbeelding een te vroege dood gestorven 🙁 Ik hou ideeën voor een vergelijkbaar vervolg in het achterhoofd.

    In de zomer van 2017 is een update en restyling van de webomgeving doorgevoerd. Hoewel ik ontwikkelingen dagelijks volg is de Vinisva website slechts een activiteit in de luwte. Zoals eerder gezegd wordt bijna alle aandacht opgeslokt door muzikale producties en ‘De Derde Verlichting” uiteraard.

    Zo nu en dan verschijnen op deze site nog wel artikelen en updates, maar Vinisva is tot nader order dus in ‘hibernation’.

    September 2015 

    Keuzes maken. Erg lastig. Ook ik ontkom er niet aan om tijd en energie te verdelen. In de zomer van 2015 heb ik tijd en energie in de aftrap van deze website gestoken, maar een groot deel van mijn tijd wordt opgeslokt door muzikale projecten en het schrijven van een boek.

    De actuailteit wordt grotendeels niet via blogs en artikelen, maar meer via kortegolfzenders als Twitter en Facebook afgewerkt. Continu onderhanden is het dossier De Vinisva Doctrine, waaronder De Derde Verlichting, een multi-disciplinair manifest over noodzakelijke veranderingen voor de toekomst. Ook wordt hierin bijvoorbeeld relevante info rond het Basisinkomen onderhouden.

    Samen op weg naar De Derde Verlichting?

    Misschien heb ik u geïnspireerd om zelf aan de slag te gaan of bij te dragen aan Vinisva? Ideeën, vragen, opmerkingen? Meld u aan als gebruiker, voor downloads en bijdragen, of neem even contact op.

    Mijn bijdragen aan Café de Verbeelding alsmede andere documenten kunt u terugvinden in de downloadsectie. 

    Hans Geurts

     

    3sep, 2015
    Wat een foto vermag
    Leestijd: 3 minuten
    Er deed een schokkende foto de ronde van de week.

    Een peutertje in een rood truitje en een blauw broekje lag voorover op de strand, zijn naar de camera gekeerde hoofdje half in het kabbelende zeewater.

    Het jongetje was dood.

    Het was met zijn ouders aan boord van een bootje vol "vluchtelingen", door sommige politici inmiddels "migranten" genoemd omdat het dan niet zo erg lijkt als je ze terugstuurt. Het bootje kwam in zware golfslag terecht en de "kapitein" verliet prompt het zinkende schip.  De vader van het jongetje, die op het nippertje gered was, vertelde op de tv met verstikte stem hoe hij zijn vrouw en kinderen voor zijn ogen had zien verdrinken.

    Geen normaal mens kan naar die foto kijken zonder een brok in de keel te krijgen en zonder een gevoel van machteloze woede te ervaren ten opzichte van een wereld die zo achteloos een onschuldig, lief jongetje offert op het altaar van haar waanzin.

    Natuurlijk gebeuren er overal op de wereld dingen die net zo erg zijn, of misschien zelfs nog erger.

    De oorlog die deze mensen ontvlucht zijn, eist dagelijks slachtoffers, sommige zelfs nog jonger dan de kleine Alyan Kurdi, wiens jonge leventje zo ruw werd verzwolgen door de golven van de Middellandse Zee.

    Dat weten we allemaal, maar "weten" en "zien" zijn twee heel verschillende dingen, zo blijkt.

    Het beeld van dat eenzame, levenloze lichaampje op een strand waar je zorgeloze toeristen zou verwachten, lijkt een omslag te bewerkstelligen in de publieke opinie in Europa, die zich de afgelopen weken juist tegen de "migranten" leek te gaan keren, en zelfs in de uit paniek geboren verstarde houding van onze politici.

    Men wijst erop dat "minder dan 1 op 1000 Europeanen" een "vluchteling" is. Men wijst erop dat wij in het kader van de vergrijzing jonge mensen nodig hebben.

    Men vindt, kortom, dat er een oplossing voor het probleem moet komen.

    Maar een oplossing van in elk geval het probleem van de Syrische vluchtelingen zal niet alleen kunnen komen uit het opvangen van vluchtelingen zo lang er daar oorlog is. Want zoals het er nu uitziet, komt aan die oorlog voorlopig geen einde.

    Elke echte oplossing zal ook betrekking moeten hebben op de situatie in het Midden-Oosten als geheel. En die lijkt op het eerste gezicht, met alle elkaar aldaar bestrijdende facties en partijen en religieuze stromingen, schier onoplosbaar.

    Toch geloof ik dat er een pad is dat naar vrede voeren kan. Maar dat zou wel betekenen dat het Westen een langgekoesterde politiek zal moeten laten varen.

    Ik heb het over wat Britten "de olifant in de kamer" noemen, iets wat in het oog hoort te springen, maar beleefd genegeerd wordt. Ik heb het natuurlijk over Israël. De stichting van de "joodse staat", hoe begrijpelijk ook vanuit het medelijden, de schaamte en het schuldgevoel ten opzichte van het joodse volk waardoor de westerse wereld na WO II bevangen was, was met het oog op wat het zowel Israël als de wereld heeft opgeleverd, een van de grootste politieke vergissingen van de 20ste eeuw, op één lijn met de reeks dwaasheden die uiteindelijk tot de Eerste Wereldoorlog leidden.

    De opkomst van het moslimterrorisme kan rechtstreeks worden teruggevoerd op het conflict tussen Israël en Palestijnen – de terroristen zijn de vrucht van een halve eeuw van vooral Israëlische koppigheid, die de afgelopen jaren alleen maar lijkt te zijn gegroeid.  Hoewel ook de Palestijnen onverzoenlijkheid kan worden aangewreven, kunnen zij in elk geval aanvoeren dat ze weinig hebben om verzoenlijk over te zijn. Hun land is en wordt immers geroofd.

    In een onoplosbaar conflict waarbij beide partijen rotsvast van het eigen gelijk overtuigd zijn, zal een van die partijen als eerste de hand moeten uitsteken in plaats van de vuist te ballen. Aangezien Israël in het conflict duidelijk de bovenliggende partij is (het bijbels "oog om oog" wordt door de troepen van Natanyahu met enige regelmaat uitgelegd als "10 ogen om 1 oog") en Israël er prat op gaat een baken van westerse beschaving te zijn, mag je van Israël verwachten dat het die partij zal zijn.

    Maar als Israël dat onder leiding van zijn op het racistische af paranoïde regering weigert, wordt het tijd dat de rest van de westerse wereld druk uitoefent op haar "bondgenoot" om de strijdbijl te begraven. De eis dat de Palestijnen eerst moeten beloven dat ze Israël niet willen vernietigen, is betekenisloos. Als het onder internationale druk tot een vredesconferentie zou komen, zou Israël wat dat aangaat op internationale garanties kunnen rekenen.

    Zo'n aanpak zou twee dingen bewerkstelligen. Enerzijds zou het helpen een einde te maken aan het conflict rond Israël/Palestina, anderzijds zou het de reputatie van het westen in de islamistische wereld, die nu op zijn best dubieus is, flink bevorderen. Van de betere relatie tussen de islamitische wereld en het humanistische westen die daaruit zou voortvloeien, zouden uiteindelijk beide "beschavingen" profiteren. Het zou ook het einde betekenen van het laatste serieuze, grootschalige militaire conflict dat de aarde nog telt.
     

    Dat is nogal wat.
     

    Mocht het ooit zo ver komen, dan is de dood van de kleine Alyan niet voor niets geweest.Dan mogen onze nakomelingen hem als martelaar vereren zoals de wereld nu Jezus en Mohammed vereert, wier volgelingen vooralsnog meer oorlog dan vrede hebben gebracht.

    2sep, 2015
    Wet Auteursrecht 30 juni 2015
    Leestijd: 2 minuten

    Het auteursrecht is herzien in een wetswijziging van 30 juni 2015. Erg vernieuwend is het allemaal niet, maar het betekent in elk geval enkele verbeteringen voor de kunstenaar, hetgeen uiteraard altijd toe te juichen valt, daar dit zo’n beetje de enige ruimte biedt om een juridische basis te creëren voor de creatieve component van de sector kunst en cultuur. Voor de rest is de kunstenaar volledig afhankelijk van de opstelling van de vele commerciële partijen in deze markt. Niet allemaal hebben ze het beste voor met de kunstenaar en zijn de meeste regelingen ten faveure van de eigen toko.

    Buiten de bescherming die auteursrecht en de wet op naburige rechten bieden zal de kunstenaar zelf ook eindelijk eens zakelijk volwassen moeten worden en zich niet te snel laten inpakken door gladde zakenmensen met mooie praatjes en contracten met vele kleine lettertjes.

    Het auteurscontractenrecht heeft tot doel het verbeteren van de contractuele positie van auteurs en uitvoerende kunstenaars ten opzichte van de exploitanten van hun werken.

     

    De auteurswet wordt uitgebreid met een nieuw hoofdstuk IA; “de exploitatieovereenkomst”. De bepalingen in dit hoofdstuk gelden voor alle overeenkomsten die (de natuurlijke) maker (zowel de auteur als de uitvoerend kunstenaar daaronder begrepen) sluit met een exploitant, met als doel zijn werk tegen betaling door de exploitant op de markt te laten brengen.

     

    De wet geeft de maker een expliciet recht op een in de overeenkomst te bepalen “billijke vergoeding” voor het verlenen van de exploitatiebevoegdheid. De wet bevat ook een zgn. “bestsellerbepaling” waarbij de maker bij groot succes van zijn werk een aanvullende billijke vergoeding kan eisen en een “non– usus bepaling”, die de maker de mogelijkheid geeft de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden in het geval de wederpartij zijn werk niet in voldoende mate exploiteert. Daarnaast is er een wettelijke basis voor de maker gecreëerd om onredelijke bezwarende bedingen in de overeenkomst te vernietigen. Ook voorziet de nieuwe wet in het instellen van een geschillencommissie voor de beslechting van geschillen tussen een maker en zijn wederpartij en eventueel derden.

    Het auteurscontractenrecht heeft tot doel het verbeteren van de contractuele positie van auteurs en uitvoerende kunstenaars ten opzichte van de exploitanten van hun werken.

    De auteurswet wordt uitgebreid met een nieuw hoofdstuk IA; “de exploitatieovereenkomst”. De bepalingen in dit hoofdstuk gelden voor alle overeenkomsten die (de natuurlijke) maker (zowel de auteur als de uitvoerend kunstenaar daaronder begrepen) sluit met een exploitant, met als doel zijn werk tegen betaling door de exploitant op de markt te laten brengen.

    De wet geeft de maker een expliciet recht op een in de overeenkomst te bepalen “billijke vergoeding” voor het verlenen van de exploitatiebevoegdheid. De wet bevat ook een zgn. “bestsellerbepaling” waarbij de maker bij groot succes van zijn werk een aanvullende billijke vergoeding kan eisen en een “non– usus bepaling”, die de maker de mogelijkheid geeft de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden in het geval de wederpartij zijn werk niet in voldoende mate exploiteert. Daarnaast is er een wettelijke basis voor de maker gecreëerd om onredelijke bezwarende bedingen in de overeenkomst te vernietigen. Ook voorziet de nieuwe wet in het instellen van een geschillencommissie voor de beslechting van geschillen tussen een maker en zijn wederpartij en eventueel derden.

    – See more at: http://www.mediareport.nl/auteursrecht-2/30062015/de-kogel-is-door-de-kerk-wet-auteurscontractenrecht-1-juli-in-werking/#sthash.FeKE0wLb.dpuf

    Bronnen:

    31aug, 2015
    70 miljard aan AWBZ premies niet besteed aan zorg
    Leestijd: 3 minuten

    Waarom verbaast onderstaand artikel mij niet? Het blijkt dat de door burgers betaalde AWBZ premies NIET aan zorgkosten worden besteed. Uiteraard zal er wel weer van alles af te dingen zijn, maar mij gaat het hier vooral om het principe. Ik ben er namelijk ook van overtuigd dat er veel te veel en vaak schimmige trajecten worden gevolgd in Den Haag.

    Op de website van Niburu is op 28 augustus 2015 een actie gestart om als burger geld terug te vragen. Zelf heb ik de voorgestelde brief niet verzonden, omdat ik nogal wat vragen en twijfels heb over de achtergronden én de tekst in de brief zelf. In elk geval vreemd is dat de actie meer dan één jaar na verschijning van onderstaand artikel wordt gestart. Nergens is te vinden waarom. 

    Kortom, onderstaand artikel met bevestigde data wordt wat mij betreft in de feitenhoek geplaatst, zonder er op dit moment verder consequenties aan te verbinden. Een verdere uitwerking vond plaats in dit SP-artikel.

    Het AWBZ-bedrog – Henk van Gerven    

    12 augustus 2014
     

    Economen, managers en de meeste politici bestoken ons de laatste jaren onophoudelijk met de mantra dat de kosten voor de AWBZ en dan met name de zorg voor ouderen te hoog zijn en in de toekomst onbetaalbaar. Wat ze er niet bij vertellen is dat sinds de invoering van het nieuwe belastingstelsel in 2001 maar liefst 70 miljard (!) van de AWBZ-premies niet zijn besteed aan zorguitgaven maar door de politiek voor andere doeleinden worden benut. Na een reeks van Kamervragen bevestigde staatssecretaris Van Rijn onlangs dit gegeven: zie de volgende tabel:

    Uit deze tabel valt op te maken dat vanaf 2001 de premieopbrengsten (A + B) hoger waren dan de zorguitgaven (E). Dit verschil staat in kolom G. Dat betekent dat voor het jaar 2013 6 miljard van de opgebrachte premies van 34 miljard niet aan AWBZ-zorg maar aan andere zaken werd uitgegeven. In de jaren 2001 tot en met 2013 is maar liefst 70 miljard van de AWBZ-premies afgeroomd voor andere doeleinden. Het is heel merkwaardig dat dit gegeven zo weinig aandacht heeft getrokken in de pers en de media.

     

    In werkelijkheid bestaat er dus geen tekort bij de AWBZ als we kijken naar de premieopbrengsten. En dat in het besef dat de AWBZ-premie alleen over de eerste en tweede belastingschijf wordt geheven. De SP heeft het CPB gevraagd uit te rekenen wat er gebeurt als de AWBZ meer solidair over alle belastingschijven zou worden geheven en de opgebrachte premiegelden ook daadwerkelijk alleen aan zorg zouden worden uitgegeven.

     

    Ruim driekwart van de huishoudens gaat er dan op vooruit, waarbij de laagste inkomens er gemiddeld ruim 2 procent op vooruit gaan en de allerhoogste inkomens (meer dan 5 maal het wettelijk minimumloon) er gemiddeld ruim 3 procent op achteruit gaan.

     

    Deze gegevens maken duidelijk dat de AWBZ betaalbaar is uitgaande van de huidige opbrengsten en dat de betaalbaarheid voor driekwart van de huishoudens verder verbetert als we de premieheffing meer solidair maken. Het is derhalve een politieke keuze of we dit geld willen besteden aan de langdurige zorg.

     

    Als hulpverlener is het goed je niet gek te laten maken door de mantra: de zorg is onbetaalbaar. Dat leidt tot onnodig cynisme. De miljardenbezuinigingen van dit kabinet zijn immers onnodig. Wat niet wegneemt dat er veel te besparen valt zonder te bezuinigen. Bijvoorbeeld door het afschaffen van de concurrentie tussen zorginstellingen, het afschaffen van de verantwoordingsbureaucratie en het kleinschaliger organiseren van de zorg.

     

    Henk van Gerven
    Kamerlid SP en oud-huisarts

    Bron: Medisch Contact