23feb, 2016
PVV stemgedrag
Leestijd: 3 minuten
Met dank aan Klaas Hovenkamp
Hier een opsomming hoe de PVV heeft gestemd:
– Tegen het opstellen van een armoedebeleid.
S o c i a a l:
– Tegen gelijke rechten op WW en ziektewet voor flexwerkers.
– Voor bezuinigingen op jonggehandicapten en sociale werkplaatsen.
– Voor het afschaffen van de alleenstaandeouderkorting.
– Voor het korten van de huurtoeslag.(kost laagste inkomens 180 euro p/jr)
– Tegen het invoeren van een Balkenendenorm in de cultuursector en in de zorg.
– Voor de belastingvoordelen van het Koningshuis.
– Gezinnen met een maandinkomen vanaf 1.950 euro niet meer in een sociale huurwoning gaan wonen.
– Lonen in de publieke sector worden dit jaar bevroren.
– Publicatie van de koopkracht ontwikkeling vindt de PVV nu niet meer nodig.
Z o r g:
– Voor hogere eigen bijdragen en voor bezuinigingen op het Persoonsgebonden Budget.
– Voor particuliere investeringen en winstuitkeringen in ziekenhuizen.
– Voor betaalde voorrangszorg via zogenaamde SOSartsen.
– Tegen een meer inkomensafhankelijke premie.
– Tegen maatregelen om wachtlijsten in de jeugdzorg te verminderen.
– Tegen het in stand houden van het wettelijk recht op jeugdzorg.
– Voor hogere eigen bijdragen en voor bezuinigingen op de begeleiding van ouderen in de dagopvang met een IQ boven de 70.
– Tegen een passende indicatiestelling voor AWBZ-verzekerden.
V e i l i g h e i d:
– Belofte voor 10.000 extra agenten verbroken. 500 v.u. bestaande formatie naar de dierenpolitie.
– Tegen extra geld voor financiële rechercheurs tbv afpakken crimineel geld.
– Tegen een voorstel om 3.000 extra agenten aan te stellen.
– Voor bezuinigingen op de politieopleiding.
– Tegen vergoeding voor aspirant-agenten (betekent: geen zij-instromers)
– Voor afschaffen van zg. Montfrans-middelen (geld dat gemeenten gebruiken voor hun veiligheidsbeleid).
– Tegen extra aanpak alcoholverslaafden in het verkeer extra.
– Tegen concrete voorstellen om de oververtegenwoordiging van niet-westerse jongeren in de criminaliteit terug te dringen.
– Voor terugdringen van recidive door bezuinigen op reclassering.
– Tegen snelle re-integratie van ex-gedetineerden.
V e r k e e r e n V e r v o e r:
– Voor betaalde elitetolrijbanen, waarop mensen met geld de files kunnen passeren.
– Tegen tegen mobiliteitsmanagement voor werkgevers en werknemers.
– Tegen tegen geld voor sneller onderhoud van bestaande wegen.
– Tegen maximale sluitingstijden van spoorwegovergangen.
– Tegen het weersbestendig maken van de spoorwegen.
– Voor snellere prijsstijging voor een trein- of buskaartje t.o.v. de kosten voor een auto.
– Tegen een voorstel om het tekort aan fietsenstallingen bij stations op te lossen.
– Tegen een minimumvoorzieningenniveau voor OV in het landelijke gebied.
– Tegen het verbeteren van de verkeersleiding bij Prorail.
– Tegen een inventarisatie van knelpunten op het spoor.
– Tegen een onafhankelijke klachteninstelling voor het openbaar vervoer.
– Tegen verbeteren van reisinformatie en communicatie met reizigers.
– Maatregelen tegen autorijdende alcoholisten mogen uitblijven.
– Voor afschaffen van mobiele snelheidsmetingen op de snelwegen.
D i e r e n M i l i e u:
– Tegen het onder water zetten van vruchtbare landbouwgrond, dus geen verdieping van de Westerschelde.
– Tegen betere controle op de intensieve veehouderij.
– Tegen een voorstel om de dierenwelzijnsregels aan te scherpen.
– Tegen plannen om gaandeweg een einde te maken aan de bio-industrie.
– Tegen een verkoopverbod voor de bedreigde blauwvintonijn.
– Tegen het in stand houden van het systeem van dierenrechten na 2015.
– Voor de plezierjacht op wilde zwijnen op de Kroondomeinen.
– Tegen een vergunningenstop voor megastallen.
– Tegen het voorstel om vervuilende bedrijven te laten meebetalen aan het opruimen van dioxine in onze rivierbodems.
– Tegen een actieplan om zwerfafval aan te pakken.
– Tegen gesprekken met België om te voorkomen dat de Westerschelde
verder zou moeten worden uitgediept.
– Tegen het voorstel om meer openbaarheid te geven over de plannen
voor nieuwe kerncentrales.
– Voor de bouw van nieuwe kolencentrales.
D e m o c r a t i e i n N e d e r l a n d:
– Geen subsidies aan politieke partijen.
– Tegen de verbetering van de informatievoorziening van de regering aan de
Kamer over Europese besluitvorming en de invloed van Nederland daarop.
– Tegen een nieuwe wet die de financiering van politieke partijen inzichtelijker moet maken.
– Tegen openbaarmaking van de zakelijke belangen van ministers en hoe zij me die belangen zijn omgegaan.
– Verzet zich ook niet tegen de groeiende Europese bemoeienis met
onze woningcorporaties.
– Voor meer invloed van ‘Brussel’ op de Nederlandse begroting.
– Tegen een onderzoek naar de invloed van de manier van financieren van de rechterlijke macht op de kwaliteit van de vonnissen.
Tegenover een aantal successen, zoals het ontslagrecht en extra zorg voor ouderen – ook wel ‘de SP-elementen van het regeringsprogramma’ genoemd – staan heel veel voorbeelden van stemgedrag van de PVV dat haaks staat op haar verkiezingsprogramma.
De PVV zit aan de knoppen, maar laat de buschauffeurs in de steek. En dat geldt voor veel meer mensen die bij de vorige verkiezingen vertrouwden op de sociale beloften van Geert Wilders: huurders, mensen met een handicap, politieagenten.
30sep, 2015
Een vriend van niemand is een vriend van iedereen
Leestijd: 2 minuten
Men vindt mij nogal eens ‘unne lastige mens’. Dat mag van mij. Onder het motto “Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is” neem ook ik andermans getwitter voor lief. Of niet … Relaties leggen mag voor mij dan niet zo’n probleem zijn, het onderhouden ervan is dat wel. Ook sta ik niet bekend om mijn empathisch vermogen of conformisme.
We halen de filosofie er even bij om tot een mogelijke verklaring te komen. “Een vriend van iedereen is een vriend van niemand”. Hoe wijs deze gedachte ook is, ik draai de rollen in deze quote van oer-filosoof Aristoteles om: “Een vriend van niemand is een vriend van iedereen”. In technische zin ben ik mogelijk de perfecte socialist. Ten koste van zowel mezelf als mijn relaties staat verheffing van de maatschappij en op langere termijn de evolutie van de mens als belangrijkste punt op de horizon.
Ik zal u de details besparen, maar er zijn momenten geweest dat ik het niet meer zag zitten. Blijkbaar komt wijsheid toch met de jaren, want ik heb met wat men in de psychoanalyse projectie noemt een manier gevonden om persoonlijke problemen op redelijke afstand te houden en meer ruimte te geven aan de sublimatie van mijn Verbeelding. Daarnaast merk ik dat dat ook beter synct met mijn karakter, mijn persoon.
Misschien was de gedachte al bij u opgekomen: daar is geen echte mensenvriend aan het woord. Enigerlei vorm van misantropie valt mij inderdaad niet te ontzeggen. Het waarom ligt simpelweg in stijgende levenservaring. Mensen vallen me over het algemeen niet mee. Het gemak waarmee de mens selectief vergeet is mij een doorn in het oog.
Wellicht is het een soort evolutionaire drang, maar ik heb dus meer op met de mens als soort dan met het individu, uitzonderingen daargelaten. Ik denk eerder in generaties dan in levensjaren. Als marketeer ben ik ook iemand van de lange termijn strategie en niet van de reclameslogan.
Naast teleurstelling over het schaamteloos etaleren van tekortkomingen is er de domheid en de waan van de dag. Albert Einstein zei het al: “Twee dingen zijn oneindig: het universum en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker.”
Mijn gedachten en gevoelens schijnen van een andere planeet te komen. Kort samengevat: ik begrijp de wereld niet en de wereld begrijpt mij niet. Met het stijgen van mijn leeftijd neemt de onwil om onbegrip en domheid te accepteren en tevens de actiebereidheid toe. Mijn Verbeelding is niet de uwe, maar er zullen naar alle waarschijnlijkheid wel degelijk overeenkomsten zijn. Als ik dan toch het door vele politici besmette woord ‘samen’ in de mond moet nemen, dan stel ik voor dat we op zoek gaan naar de overeenstemming, niet naar de verschillen.
3sep, 2015
Wat een foto vermag
Leestijd: 3 minuten
Er deed een schokkende foto de ronde van de week.
Een peutertje in een rood truitje en een blauw broekje lag voorover op de strand, zijn naar de camera gekeerde hoofdje half in het kabbelende zeewater.
Het jongetje was dood.
Het was met zijn ouders aan boord van een bootje vol "vluchtelingen", door sommige politici inmiddels "migranten" genoemd omdat het dan niet zo erg lijkt als je ze terugstuurt. Het bootje kwam in zware golfslag terecht en de "kapitein" verliet prompt het zinkende schip. De vader van het jongetje, die op het nippertje gered was, vertelde op de tv met verstikte stem hoe hij zijn vrouw en kinderen voor zijn ogen had zien verdrinken.
Geen normaal mens kan naar die foto kijken zonder een brok in de keel te krijgen en zonder een gevoel van machteloze woede te ervaren ten opzichte van een wereld die zo achteloos een onschuldig, lief jongetje offert op het altaar van haar waanzin.
Natuurlijk gebeuren er overal op de wereld dingen die net zo erg zijn, of misschien zelfs nog erger.
De oorlog die deze mensen ontvlucht zijn, eist dagelijks slachtoffers, sommige zelfs nog jonger dan de kleine Alyan Kurdi, wiens jonge leventje zo ruw werd verzwolgen door de golven van de Middellandse Zee.
Dat weten we allemaal, maar "weten" en "zien" zijn twee heel verschillende dingen, zo blijkt.
Het beeld van dat eenzame, levenloze lichaampje op een strand waar je zorgeloze toeristen zou verwachten, lijkt een omslag te bewerkstelligen in de publieke opinie in Europa, die zich de afgelopen weken juist tegen de "migranten" leek te gaan keren, en zelfs in de uit paniek geboren verstarde houding van onze politici.
Men wijst erop dat "minder dan 1 op 1000 Europeanen" een "vluchteling" is. Men wijst erop dat wij in het kader van de vergrijzing jonge mensen nodig hebben.
Men vindt, kortom, dat er een oplossing voor het probleem moet komen.
Maar een oplossing van in elk geval het probleem van de Syrische vluchtelingen zal niet alleen kunnen komen uit het opvangen van vluchtelingen zo lang er daar oorlog is. Want zoals het er nu uitziet, komt aan die oorlog voorlopig geen einde.
Elke echte oplossing zal ook betrekking moeten hebben op de situatie in het Midden-Oosten als geheel. En die lijkt op het eerste gezicht, met alle elkaar aldaar bestrijdende facties en partijen en religieuze stromingen, schier onoplosbaar.
Toch geloof ik dat er een pad is dat naar vrede voeren kan. Maar dat zou wel betekenen dat het Westen een langgekoesterde politiek zal moeten laten varen.
Ik heb het over wat Britten "de olifant in de kamer" noemen, iets wat in het oog hoort te springen, maar beleefd genegeerd wordt. Ik heb het natuurlijk over Israël. De stichting van de "joodse staat", hoe begrijpelijk ook vanuit het medelijden, de schaamte en het schuldgevoel ten opzichte van het joodse volk waardoor de westerse wereld na WO II bevangen was, was met het oog op wat het zowel Israël als de wereld heeft opgeleverd, een van de grootste politieke vergissingen van de 20ste eeuw, op één lijn met de reeks dwaasheden die uiteindelijk tot de Eerste Wereldoorlog leidden.
De opkomst van het moslimterrorisme kan rechtstreeks worden teruggevoerd op het conflict tussen Israël en Palestijnen – de terroristen zijn de vrucht van een halve eeuw van vooral Israëlische koppigheid, die de afgelopen jaren alleen maar lijkt te zijn gegroeid. Hoewel ook de Palestijnen onverzoenlijkheid kan worden aangewreven, kunnen zij in elk geval aanvoeren dat ze weinig hebben om verzoenlijk over te zijn. Hun land is en wordt immers geroofd.
In een onoplosbaar conflict waarbij beide partijen rotsvast van het eigen gelijk overtuigd zijn, zal een van die partijen als eerste de hand moeten uitsteken in plaats van de vuist te ballen. Aangezien Israël in het conflict duidelijk de bovenliggende partij is (het bijbels "oog om oog" wordt door de troepen van Natanyahu met enige regelmaat uitgelegd als "10 ogen om 1 oog") en Israël er prat op gaat een baken van westerse beschaving te zijn, mag je van Israël verwachten dat het die partij zal zijn.
Maar als Israël dat onder leiding van zijn op het racistische af paranoïde regering weigert, wordt het tijd dat de rest van de westerse wereld druk uitoefent op haar "bondgenoot" om de strijdbijl te begraven. De eis dat de Palestijnen eerst moeten beloven dat ze Israël niet willen vernietigen, is betekenisloos. Als het onder internationale druk tot een vredesconferentie zou komen, zou Israël wat dat aangaat op internationale garanties kunnen rekenen.
Zo'n aanpak zou twee dingen bewerkstelligen. Enerzijds zou het helpen een einde te maken aan het conflict rond Israël/Palestina, anderzijds zou het de reputatie van het westen in de islamistische wereld, die nu op zijn best dubieus is, flink bevorderen. Van de betere relatie tussen de islamitische wereld en het humanistische westen die daaruit zou voortvloeien, zouden uiteindelijk beide "beschavingen" profiteren. Het zou ook het einde betekenen van het laatste serieuze, grootschalige militaire conflict dat de aarde nog telt.
Dat is nogal wat.
Mocht het ooit zo ver komen, dan is de dood van de kleine Alyan niet voor niets geweest.Dan mogen onze nakomelingen hem als martelaar vereren zoals de wereld nu Jezus en Mohammed vereert, wier volgelingen vooralsnog meer oorlog dan vrede hebben gebracht.
2sep, 2015
Wet Auteursrecht 30 juni 2015
Leestijd: 2 minuten
Het auteursrecht is herzien in een wetswijziging van 30 juni 2015. Erg vernieuwend is het allemaal niet, maar het betekent in elk geval enkele verbeteringen voor de kunstenaar, hetgeen uiteraard altijd toe te juichen valt, daar dit zo’n beetje de enige ruimte biedt om een juridische basis te creëren voor de creatieve component van de sector kunst en cultuur. Voor de rest is de kunstenaar volledig afhankelijk van de opstelling van de vele commerciële partijen in deze markt. Niet allemaal hebben ze het beste voor met de kunstenaar en zijn de meeste regelingen ten faveure van de eigen toko.
Buiten de bescherming die auteursrecht en de wet op naburige rechten bieden zal de kunstenaar zelf ook eindelijk eens zakelijk volwassen moeten worden en zich niet te snel laten inpakken door gladde zakenmensen met mooie praatjes en contracten met vele kleine lettertjes.
Het auteurscontractenrecht heeft tot doel het verbeteren van de contractuele positie van auteurs en uitvoerende kunstenaars ten opzichte van de exploitanten van hun werken.
De auteurswet wordt uitgebreid met een nieuw hoofdstuk IA; “de exploitatieovereenkomst”. De bepalingen in dit hoofdstuk gelden voor alle overeenkomsten die (de natuurlijke) maker (zowel de auteur als de uitvoerend kunstenaar daaronder begrepen) sluit met een exploitant, met als doel zijn werk tegen betaling door de exploitant op de markt te laten brengen.
De wet geeft de maker een expliciet recht op een in de overeenkomst te bepalen “billijke vergoeding” voor het verlenen van de exploitatiebevoegdheid. De wet bevat ook een zgn. “bestsellerbepaling” waarbij de maker bij groot succes van zijn werk een aanvullende billijke vergoeding kan eisen en een “non– usus bepaling”, die de maker de mogelijkheid geeft de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden in het geval de wederpartij zijn werk niet in voldoende mate exploiteert. Daarnaast is er een wettelijke basis voor de maker gecreëerd om onredelijke bezwarende bedingen in de overeenkomst te vernietigen. Ook voorziet de nieuwe wet in het instellen van een geschillencommissie voor de beslechting van geschillen tussen een maker en zijn wederpartij en eventueel derden.
Het auteurscontractenrecht heeft tot doel het verbeteren van de contractuele positie van auteurs en uitvoerende kunstenaars ten opzichte van de exploitanten van hun werken.
De auteurswet wordt uitgebreid met een nieuw hoofdstuk IA; “de exploitatieovereenkomst”. De bepalingen in dit hoofdstuk gelden voor alle overeenkomsten die (de natuurlijke) maker (zowel de auteur als de uitvoerend kunstenaar daaronder begrepen) sluit met een exploitant, met als doel zijn werk tegen betaling door de exploitant op de markt te laten brengen.
De wet geeft de maker een expliciet recht op een in de overeenkomst te bepalen “billijke vergoeding” voor het verlenen van de exploitatiebevoegdheid. De wet bevat ook een zgn. “bestsellerbepaling” waarbij de maker bij groot succes van zijn werk een aanvullende billijke vergoeding kan eisen en een “non– usus bepaling”, die de maker de mogelijkheid geeft de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden in het geval de wederpartij zijn werk niet in voldoende mate exploiteert. Daarnaast is er een wettelijke basis voor de maker gecreëerd om onredelijke bezwarende bedingen in de overeenkomst te vernietigen. Ook voorziet de nieuwe wet in het instellen van een geschillencommissie voor de beslechting van geschillen tussen een maker en zijn wederpartij en eventueel derden.
– See more at: http://www.mediareport.nl/auteursrecht-2/30062015/de-kogel-is-door-de-kerk-wet-auteurscontractenrecht-1-juli-in-werking/#sthash.FeKE0wLb.dpuf
Bronnen: